بهار آمده

هان ، چه نشسته ای نگارا که بهار آمده

سوی چمن طُرفه گل و صوتِ هزار آمده

صحن فضا روح فزا جاذب و عشرت فضا
صانع و با نعمت بی حدّ و شمار آمده

سرکشد از شاخه به شاخه رود از گل به گل
بلبل عاشق ز پی چَه چَه یار آمده

اسب سفیدی ز پسِ قّله ی رنگین کمان
سوی فلک تاخته با بارِش و بار آمده

خیز و بیا بارِ غم از دل فکن اندر گذر
شور و طَرَب بهر تو بر عهد و قرار آمده

دشت شقایق به گلستانِ لرستان نگر
خیمه به صحرا زده با نقش و نگار آمده

کبکِ دری بال و پری را رخ صحرا کِشد
سنگ دلی بیخبرش بهر شکار آمده

مژده بده قافله و قوم سفر کرده را
بخت شِکَر گونه به میل و کامِ یار آمده

شعر و ترانه ز فتانه بشنیدی کز آن
ذوق به دستانِ نوازنده ی تار آمده

۹۷/۱۲/۱۲

بداهه ای برای تصویر و رسم امشب
رسم با مداد رنگی .
امید که بهار و سالی بهتر از سال های قبل داشته باشیم

 

مقصود تویی

ای نادیِ حَقّ مُکَلِم طور

نزدیک به دل ز دیده مستور

اکوان و مکان را همه در بر
نورت به دو عالم همه منثور

ره یافتگان را تو صف آور
فرمانبرت ای کاتب منشور

فرمان تو روشن و عیان است
بر خلقِ جهان واضح و مزبور

ابناء بشر دریغ و دردا
ذوالعین به سر زچشم دل کور

دلبسته ی دلفریب دهرند
در جیفه ی دنیا همه محصور

یارب مگذار به خود بشر را
امیدِ همه تویی ، تو منظور

دل کنده ی این منزل و خواهیم
ماُوای اَبَد قائم و معمور

یارب ز کَرَم فتانه ی زار
با حور و پری نما تو محشور

۹۷/۱۱/۱۷
فتانه - رمضانی